Зáгрунь — село на юго-западови уд спавна, населеня пиля 40 селянув.
Історія
За леґендов село было закладеноє міґрантами из сівера, из заболоченых земель. Мало што ся знає за тото, што ся удбывало у селови до момента, як село удмерло уд незнамої пошести у рокови 7., ужек у тот час, як на Коцкы ся приселила нова чилядь, тай зачала убживати "Зеленый район". Є гіпотеза, ож селяни старої Загруни не мали добру імуніту, готову до новых хворот, котрі из собов принесла чилядь.
Село повностю вымерло приближно у октовброви 7. рока. Заселеноє зась Мигальом Боржавськым у новемброви 17. рока. З того часу уросло удвычі булшым чим переже.
Спозад ґлобалного потепліня круг села повыростали манґры у рокови 75.
Інфраштруктура
Через Загрунь проходит штрека, моментално фунґує лем єдна штація. Село ся изкапчало из штаціями Долушні Квадраты тай Бережниково Ґаздувство 7. авґуста 21. рока, з чого и веде свою історію ЖПК. Є памнятна табулка на містови старої другої штації.
У селови є дакулько будов офісно-жителного тіпа, гикой комплекс "Ґазда", тай комплекс "Рокаш".
Булшина населіня роблят авадь на фермах, авадь у робочому цехови "Клепач тай Фийса".
У селови сут дві церьквы. Отець Сидор, чогось, не робит ани у єднув из них.
Вызначні особы
- бібліотекарь Соломон
- ковач Микула
- отець Сидор